به گزارش شمالغرب: ماجرای سد سبلان مشکین شهر حکایتی شده است برای خودش. یک مقدمه کوتاه برای آغاز این بحث لازم است و آن اینکه همیشه گفته شده است که در ایران ما کارهای بزرگ و کوچک  اجرایی و اقتصادی از بهره کارشناسی لازم برخوردار نیستند و اعمال سلایق و منافع فردی و گروهی بر بار علمی و کارشناسی می چربد. اگر بگویم که فرورفتن دولت و مجلس در همدیگر و دخالت مشترک در اداره امور اجرایی کشور بزرگترین بستر برای انحراف و زاویه گرفتن در امور اجرایی کشور است  بیراه نگفته ام چون مهمترین اهرم کنترل سازه های تصمیم گیری و اجرا در کشور با این تداخل عمل کاملا بی اثر می شود.

به گزارش نشریه هارای؛ مروری بر اظهارات نماینده مردم مشگین شهر در خصوص کارهای اجرایی نشان می دهد که ایشان خیلی بیشتر از فرماندار شهر که نماینده دولت است در عرصه های اجرایی شهر حضور دارند.

وقتی خبر راه اندازی پرورش ماهی در یک نقطه شهر ، یا راه اندازی تفرجگاه آبی را برای اولین بار از زبان نماینده مجلس یک شهر می شنویم و هیچ نشانی از سازمان گردشگری  و جهاد کشاورزی منطقه که متولیان اصلی اجرای این پروژه ها هستند در میان نمی بینیم و چندین قدم عقب بودن فرماندار از نماینده را شاهد هستیم باید چه فکری بکنیم؟ اولین سوال این است: مجری این طرحها دولت است یا مجلس؟ ناظر بر حسن اجرای کارها کیست؟ اگر تخلفی آشکار و کلان در اجرای این طرحها رخ داد شکایت به قوه مجریه باید برد یا به مجلس؟

اما اصل ماجرا چیست؟ 

سد سبلان یکی از افتخارات دولت در منطقه ما به حساب می آید و دولتهای مختلفی در راه اندازی آن نقش داشته اند. این سد برای تامین آب شرب و آب زراعی بخشی از منطقه مشکین شهر احداث شد. اسناد قاطع موجود نشان می دهد که آب این سد برای تصفیه و استفاده به عنوان آب شرب یکی از بهترین نمونه ها به حساب می آید. بر همین اساس و پس از طی مراحل متعدد قانونی در آنالیز نمونه آب و اظهارنظرهای مهندسین مشاور، عملیات احداث تصفیه خانه در زمینی به وسعت ۳ هکتار و با عقد قراردادی با اعتباری بالغ بر ۸ میلیارد تومان با یک پیمانکار در پایاب سد آغاز شد و تا امروز با ۲۰ درصد پیشرفت کار با هزینه کرد حدود ۲ میلیارد تومان متوقف شده است. احداث شکه پایاب زراعی هم وضعیت خوبی ندارد و تا به امروز بهره مناسبی از آن عاید کشاورزان منطقه نشده است. میلیاردها تومان از سرمایه ملی کشور معطل مانده است و عطش همچنان هم در زمین های زراعی و هم در گلوی مردم منطقه بیداد می کند و آب هم در پشت سد معطل مانده است.

اما چرا این چنین شده است؟

ظاهرا قرار بر این است که کاربری آب سد سبلان تغییر کند! و ماهیت اصلی خود را از دست داده و به جا ی کام مردم ، کام دو سه نفر را که نام و عنوان دهن پر کن « تعاونی » را یدک می کشند شیرین کند. قرار است این سد به یک استخر بزرگ پرورش ماهی تبدیل شود! و چند نفر شخص حقیقی با نام تعاونی در آن ماهی پرورش داده و درآمدش را به جیب خودشان بریزند! باورش سخت است اما این کار شروع شده است. منطقه محروم مشگین شهر که سالها منتظر اجرای پروژه های بزرگ ملی بوده است می خواست شاهد یک تحول بزرگ در توسعه و اقتصاد خود باشد که در فرجام کار شاهد مصادره به نفع یک پروژه بزرگ به دست سودجویان است. آدم حالش به هم می خورد وقتی صداهایی را می شنود که مدعی هستند این شهر برای توسعه زیرساخت ها و بسترسازی برای جذب سرمایه گذاران خصوصی نیاز به حمایت های دولت دارد. اگر قرار است چنین اتفاقی برای سد سبلان بیفتد دیگر چه وجهی باقی می ماند که دیگر پروژه ها به چنین سرنوشتی دچار نشوند؟

ماجرا ادامه دارد:

آب سد، آنالیز شده و برای تصفیه مناسب تشخیص داده شده و کا راحداث تصفیه خانه هم شروع شده است. برای صدور مجوز پرورش ماهی باید همه کارهای کارشناسی سابق زیر سوال برود. پروژه جدید کلید می خورد: آب سد برای تصفیه مناسب نیست و به اصطلاح آلوده است. اما مدارک متقن نشان می دهد که این ادعا دروغی بیش نیست. اما باید عملیات احداث تصفیه خانه به هر نحو ممکن متوقف شود.

نیاز به مستندات کافی است که جود ندارد. مدیر کل وقت آب و فاضلاب روستایی احضار می شود و دستور شفاهی اکبر نیکزاد – استاندار وقت اردبیل – این است که باید متوقف کنید. اما مهندس عباسی زیر بار نمی رود و دستور کتبی استاندار را مطالبه می کند.  این اتفاق بعد از مدت کوتاهی می افتد و عملا ساخت تصفیه خانه متوقف می شود. باز هم چرا این اتفاق می افتد و یک روند کاملا قانونی و کارشناسی شده متوقف می شود؟ پاسخ همان است : یکی دو نفر قرار است در این سد ماهی پرورش دهند.

پس تکلیف آب شرب مردم چه می شود؟

چون آب سدی که در آن ماهی پرورش داده می شود  برای تصفیه مناسب نیست . پروژه جدید کلید می خورد: تامین آب شرب منطقه ارشق از شهر مشگین شهر. از کجا؟ از سد احمد بیگلو! به این مقایسه دقت کنید: ۱- ظرفیت آب سد سبلان یکصد میلیون متر مکعب است ولی ظرفیت آب سد احمد بیگلو ۲۳ میلیون متر مکعب . ۲- فاصله سد سبلان تا مناطق نیازمند به آب ارشق حدود ۱۰ کیلومتر است اما فاصله سد احمد بیگلو تا آن مناطق بیش از ۵۰ کیلومتر.  آب سد احمد بیگلو برای رسیدن به تصفیه خانه باید در ۵ مرحله پمپاژ شود اما آب سد سبلان تا رسیدن به تصفیه خانه نیاز به یک مرحله پمپاژ دارد.  ۳-تناقض موجود در میزان آب مورد نیاز مشکین شهر در گذشته و حال طبق اسناد متقن و در دست، آدمی را به تعجب وا می دارد. زمانی مکاتبه شده و به مسئولان بالاتر اعلام شده است که آب مشکین شهر کمتر از نیاز مردم و کشاورزی آن است. اما اکنون و بعد از کاهش های گسترده در میزان بارش ها و خشکسالی های بعدی، اعلام می شود که آب موجود ما بیش از نیاز ماست! جوابیه تهران به این تناقضات هم نوعی آبروریزی در مدیریت منطقه به حساب می آید.

بسیار جای تعجب است! این اقدام نه با کار کارشناسی که با عقل سلیم هم جور در نمی آید. باز هم این سوال پیش می آید : چرا این تصمیم گرفته شده است؟ و پاسخ همان است : یکی دو نفر قرار است در این سد ماهی پرورش دهند.

پروژه سوم کلید می خورد

ماجرا ادامه دارد: پروژه سوم کلید می خورد: ایجاد تفرجگاه آبی در محدوده سد سبلان. این پروژه در نگاه اول چشم نوازتر از پرورش ماهی به نظر می رسد و تلاش فراوان صورت می گیرد تا به مدد سایت های خبری محلی ، به یک مطالبه عمومی تبدیل شود. اما یک سوال اساسی: آیا آبی که در آن ماهی پرورش داده می شود برای احداث تفرجگاه مناسب است؟ آیا می توان در استخر پرورش ماهی قایق سواری کرد؟ به راستی چرا اینهمه برای تغییر در استفاده صحیح از آب سد تلاش می شود؟ پاسخ همان است: یکی دو نفر قرار است در این سد ماهی پرورش دهند.

ماجرا همچنان ادامه دارد و در این میان  یک سوال اساسی بی پاسخ مانده است: چرا طرح های پرورش ماهی در پایاب سد سبلان اجرا نمی شود؟ کاری که هم اقتصادی ، هم منطقی و هم قانونی است. چرا این چنین نمی شود؟ چرا هزینه های میلیاردی که قبلا هزینه شده است به خاطر منافع و مطامع عده معدودی به دست متولیان و مسئولان ارشد دولتی به هدر می رود؟ چه نفعی در کار است که افرادی در جایگاه استاندار، مدیر کل شیلات، مدیر کل امور آب، معاون استانداری و نماینده مجلس از همه حیثیت و اعتبار خود برای به سرانجام رسیدن این کار غیر قانونی هزینه می کنند؟

در این فکر بودیم که پیگیری تخلفات صورت گرفته در این حوزه را از نماینده شهر خود در مجلس شورای اسلامی پیگیری کنیم اما در کمال تعجب از شروع ماجرا تا الان که متاسفانه عملیات اجرایی انتقال آب شرب از سد احمد بیگلو به منطقه ارشق عقد قرارداد هم شده است نقش نماینده شهر خود را از همه کس پررنگ تر یافتیم. آقای اسدی از شروع این کار غیرقانونی تا الان پای ثابت همه جلسات و پیگیری ها بوده است تا این تغییر غیرقانونی در عملیات اجرایی سد سبلان به وجود بیاید. از آنجا که این کارها هیچ نفعی به حال عموم مردم ندارد و کاملا به ضرر مردم و در خلاف جهت منافع ملی است لابد باید افراد و گروههای خاصی از این کارهای غیرقانونی منتفع شده باشند. ما هرچه جستجو کردیم جز افراد معدودی که از پرورش ماهی در سد سبلان سود می برند به کس دیگری نرسیدیم. حالا سوال ما از نقش آفرین ترین فرد در این راستا یعنی نماینده مجلس خودمان این است لطف کنید اسامی سرمایه گذاران برخوردار از این مواهب طبیعی ! را به همه مردم معرفی کنید تا با این کارآفرینان زبردست بیشتر آشنا شویم. از طرفی هم لطفا آدرس بدهید که اگر جوانان بیکار شهر ما که عددشان به مدد تلاشهای آقایان برای همه مسئولان شرم آور است بخواهند از چنین فرصت هایی استفاده کنند به کدام سد دیگر باید مراجعه کنند؟