به گزارش شمالغرب به نقل از ارس تبار، یکی از مهم‌ترین رویدادهای سیاسی کشور در کمتر از 40 روز آینده در حالی رقم می‌خورد که از مدت‌ها پیش بسیاری از داوطلبان ورود به مجلس قانون‌گذاری برای سبقت گرفتن از رقبای خود دست به دامان روش‌های مختلفی شده‌اند.

اغلب کاندیدا درن شست های انتخاباتی وعده‌ و وعیدهای غیرقابل اجرا سعی در جذب آرا مردم‌ دارند، وعده‌های که فقط مختص ایام انتخابات است؛ برخی از کاندیداها با برگزاری جلسات خانگی، شرکت در مجالس فرهنگی و مذهبی، فعالیت در فضاهای مجازی اقدام به تبلیغات در سطح گسترده می‌کنند و با نطق‌های پرتب و تاب از برنامه‌های آینده کاری خود سخن می‌گویند.

برگزاری نشست‌های تبلیغاتی،جلسات سخنرانی شبانه‌روزی،حضور در مراسم شادی و عزای مردم،شام و ناهارهای انتخاباتی،عیادت از بیماران،تشکیل گروه و کانال‌های تبلیغاتی در فضای مجازی،انتشار یادداشت و مقاله در شبکه‌های اجتماعی این روزها بازار داغی دارد.

با یک حساب سرانگشتی از عملکرد نمایندگان در دوره گذشته متوجه می‌شویم که وضعیت الان شهر ما نسبت به آن چه که باید باشد در جایگاه خوبی قرار ندارد در این سال‌هایی که انتخابات برگزار شده است به دلیل عدم انتخاب نمایندگان بر اساس شایسته‌سالاری، شهرمان نه‌تنها بهره‌ای از پیشرفت و آبادانی نبرده است بلکه در اثر همین انتخاب‌های نادرست از قطار توسعه‌یافتگی نیز جامانده است.

بازگشایی گمرک اصلاندوز،ارتقای بخش اصلاندوز به شهرستان،سد دیکداش،منطقه آزاد همه و همه برای کاندیداهای مجلس بعنوان سوژه تبلیغاتی هستند که عمده هدف اینها سعی در جذب آرای مردم است.

انتخاب‌هایی که بیش‌تر بر مبنای طایفه گری و به وعده رسیدن به فلان پست و منصب صورت گرفته است و گاه شاید به این خاطر که فلان کاندیدا فامیل است به او رأی ندهیم به چه کسی رأی بدهیم و یا فلانی قول داده که اگر به او رأی بدهیم وام چندمیلیونی برایمان جور کند و از این حرف‌هایی که زیاد شنیده‌ایم.

یادمان باشد که همه ما در قبال رأیی که می‌دهیم مسئولیم چرا که می‌خواهیم نماینده‌ای را به مجلس بفرستیم که برای چهار سال آینده این کشور برنامه‌ریزی کند اگر امروز از وضعیت توسعه‌نیافتگی اصلاندوز مغان می‌نالیم بخش اعظمی از آن به انتخاب‌های خودمان مربوط است پس توپ را به زمین نمایندگان پرتاب نکنیم که چرا برای شهر و منطقه کاری انجام نمی‌دهند این نمایندگان همان‌هایی هستند که با رأی مستقیم امثال من و شما به مجلس راه پیداکرده‌اند پس عواقب ناشی از آن را باید بپذیریم.

چیزی که بسیار آزاردهنده است این است که هنگام پست و مقام گرفتن چه خوب برای حل مشکلات و رفع محرومیت‌ها نسخه می پیچند. اما پای عمل که می‌رسد لنگ می‌زنند؛ انگار با دیدن پست و مقام از خود بی‌خود می‌شوند و سخنرانی‌هایشان یادشان می‌رود و انگار دیگر اصلاً محرومیتی وجود ندارد که بخواهند آن را بزدایند.

نمایندگان محترم اگر قصد خدمت‌رسانی دارند بایستی رسیدگی به امور مردم را در اولویت کاری خود قرار دهند نه اینکه با بی‌توجهی و مورد غفلت قرار دادن آن، از انجام وظایف خود در این زمینه شانه خالی کنند.

اگر مرد عمل هستند مردانه به میدان بیایند و دست از شعارهای تبلیغاتی خود بردارند که مردم خدمتگزار واقعی می‌خواهند که اگر خادم بی‌منت مردم باشند، مردم خود قدردان زحمات آنان هستند.