به گزارش شمالغرب به نقل از مشکین رسا، تقريبا اغلب افرادی که شهرستان مشگین شهر را به هر دلیلی می شناسند قطعاً با كليات توسعه منطقه اي آشنا هستند و در این خصوص اتفاق نظر دارند كه اين شهرستان در مقايسه به شهرستان هايي كه سي سال پيش شرايط مشابهي به آنها داشته از نظر شاخص هاي توسعه بسيار عقب مانده است، حالا چه از لحاظ اقتصادي شامل صنعت و كشاورزي و خدمات، از نظر علمي شامل دانشگاهها و ساير مراكز فرهنگي، از نظر سياسي شامل شيوه هاي منطقي جلب راي، و بالاخره از نظر گردشگري و غيره به نسبت ظرفيت هايي كه وجود دارد سرمايه گذاري نشده است و خروجي اين وضعيت امواج لشكر بيكاران تحصيل كرده است كه بعد از تسخير تمام و كمال پياده روهاي شهر خيابانهاي اصلي شهر را نيز بدون خونريزي فتح كرده اند و مدتي است به سمت خيابانهاي فرعي و بلوارها و كمربندي هاي شهر در حال پيش روي هستند!

البته دولت محترم هم، همزمان با عبور از ركود! اين امواج را دور زده و از آن نيز عبور كرده است به طوري كه انگار اين جماعت گسترده را اصلا نديده است! البته بيماري شهرستان ما به اندازه اشكار شده است كه وزير محترم كشور (كه خود ظاهرا دانش آموخته رشته برنامه ريزي منطقه اي نيز است ) در اولين بازديد به كنايه اذعان فرمودند كه مشگين شهر به روستايي بزرگ شباهت دارد چون در 10سال گذشته يك قدم پيشرفت نداشته است! انتظار مي رفت بعد از پرده برداري از اين افتضاح كساني كه در ده سال گذشته در قبال عقب‌ماندگي اين شهرستان مظلوم نقش اصلي را داشتند استعفا بدهند همان كاري كه مديران ناموفق در كشورهاي دیگر انجام مي دهند! و يا حداقل از مردم عذر خواهي كنند اما متاسفانه نه تنها از چنين رفتارهاي توسعه يافته خبري نيست بلكه همين جماعت مقصر يك گام به پيش بر مي دارند كه پس نيفتند و کلاً فرافكني مي كنند!

كسي كه هفت سال همين 10سال نماينده اين مردم در قوه مقننه بوده كه متاسفانه دولت هاي ضعيف نيز اختيار اجرايي خود در منطقه را نيز به اين ها تفويض مي كند در قبال اين وضعيت موجود حتي حاضر به ارائه توضيح مختصري هم نيست انگار كه مخاطب وزير كشور این بنده خدا نبوده است. آن يكي هم كه چهار سال اين ده سال در همين جايگاه نشسته بود نيز همين طور!

يك سال پيش اقاي يونس اسدي به اتفاق معاون برنامه ريزي استانداري در همين مشگين شهر خبر از برنامه ريزي مديريت استان براي تبديل مشكين شهر به منطقه آزاد تجاري اقتصادي دادند و يك ماه هم روي آن تبليغ كردند اما نهايتاً طرحي كه بوق آن براي مشگين‌شهر دميده شده بود عملا سر از بيله سوار و نمين و گرمي در آورد و پيش از سالگرد اين شوي سياسي و تبليغاتي معاون برنامه ريزي ناكام نيز معزول شد و جالب تر آنكه بعد از افتضاح به اين بزرگي نماينده سابق نيز كه ظاهرا براي nامين (چندمين بار) قصد امتحان شانس خود در انتخابات آتي را دارد غيرمستقيم اين فاجعه را توجيه كرده و مي‌نويسد اساسا تبديل مشگين‌شهر به منطقه آزاد به مصلحت نيست!! كسي نيست از اين نوابغ اقتصادي بپرسد چرا به مصلحت نيست؟ اگر اين مصوبه و امتياز به مصلحت شهرستان نيست چرا نمايندگان و مديران غالب شهرستان ها به ويژه شهرستان هاي محروم براي گرفتن اين امتياز سر و دست مي شكنند؟ و يا اين برندگان جايزه نوبل اقتصادي كه تبديل مشكين شهر به منطقه آزاد را به مصلحت نمي دانند طرح جايگزين شان چيست؟ ايا شيوه سرمايه گذاري آويزان نماينده كه چهار سال آن را تجربه كرديم كه يادگار آن در شهرستان چند سوله مخروبه و نيمه كاره است براي عبرت گرفتن كافي نيست؟

واقعيت اين است كه اصولا بايد شرايط و سيستم و قانون و جريان دولت و حاكميت، از سرمايه گذاري در منطقه حمايت كند كه حمايت شان تضميني و پايدار است سرمايه گذاري كه براي پشتيباني از يك نماينده و يا به طمع برخورداري از حمايت يك نماينده براي اخذ تسهيلات و غيره ژست سرمايه گذاري مي دهد و سرنوشت خود را به زلف فلان نماينده گره مي زند نمي تواند در سرنوشت اقتصادي يك شهرستان نقش ايفا كند لذا ترجيح مي دهیم اين تفكر دلال مابانه در سرمايه‌گذاري را سرمايه‌گذاري "گروگانيسم " اسم گذاري كنیم كه سرنوشت آن به سرنوشت يك نفر بند باشد چيزي كه تجربه تلخ آن زخمي بر زخمهاي تاريخي مشگين شهر اضافه كرد!