به گزارش شمالغرب به نقل از چشمه لر،زمانی که اسم شهرستان سرعین به ذهن می اید جایی تصور می شود که کار به وفور برا همگان است اما وقتی نگاهی به یکی از چهار راه های این شهر توریستی میرسیم  مردانی رابا کیسه کوچک با تیشه، ماله و کمچه داخل آن است ، می بینیم.

 ووقتی با صاحب نظران بازار كار صحبت می كنی، از متناسب نبودن عرضه و تقاضای نیروی كار در این بازار می شنوی: <نیروی كار، زیاد؛ فرصت های شغلی، كم.> بعد هم این جملهِ سرد و شكننده به عنوان نتیجه به گوشهایت سیلی می زند: <در این شرایط نیروی كار به هر كاری تن می دهد، حتی اگر اشتغال در این كار بدون قرارداد باشد.> و این یعنی تعطیلی قانون كار. یعنی در این شرایط، رابطه كارگر و كارفرما خارج از چارچوب قانون كار و سایر قوانین اجتماعی شكل می گیرد.

اما سوزو سرما،گرمای تابستان بی‌کاری و بی‌پولی به کنار؛ نگرانی جامعه کارگری همواره با حوادث پیش‌بینی نشده همراه است.

در سرعین کارگری در اکثریت به دو نوع است

  با آغاز فصل گردشگری در ایام نوروز و تابستان که مسافرین به این شهر سرایز می شوند عده ای جذ ب هتل ها شده وکارشان یا تمیز کردن اتاق ها می شود وعده ای هم جارچی می شوندو در هر نقطه‌ای از شهر سرعین و با هزار خواهش و تمنا و قسم و ترفند سعی می‌کنند گردشگر را به سمت مکان مورد نظر خود سوق دهند  البته بعضی از این افراد  هم بعلت رعایت نکردن مسائل قانونی بازداشت هم می شوند .

کار در هتل ها  وآلاچیق  ورستوران هاهم فقط مختص می شود به فصل گردشگری ودر زمستان کارفرمایان به ندرت تقاضای نیروی کار می کنند که در این زمینه اگر مسئولین با استفاده از منابع موجود در این شهر که با چشمه های بهشتی خود زبانزد خاص وعام در ایران و حتی در برخی کشور ها شده از فصلی بودن خارج کنند عده ای زیادی می توانند مشغول شوند.

واما نوع دوم:کارگران ساختمانی هستند

کارگرانی که به سنت قدیم  ساختمانی نامیده می شوند و هر صبح با این نگرانی از بستر برمی خیزند که مبادا امروز کاری پیدا نکنند و شرمنده نگاه منتظر زن و فرزند خود شوند.

کارگران فصلی برای اینکه بتواند روزی خود را در اورند باید عده ای  به کرج ،تهران وشمال کشور  سفر کنند و  افرادی هم به اردبیل و به خود شهرسرعین بروند .

کسانی دور از شهر هستند ودر روستاها زندگی می کنند پیدا کردن کار در ان سوی نیمی از حواس را مشغول خود می کند و منتظر وسیله ای برای رفتن به محل انتظار (کار)تمام حواس را، شاید وانتی یا کسی راهش بیافتد یا اینکه بگذریم.....

یک کارگر فصلی ساختمانی ممکن است در طول ماه چند روز مشغول به کار باشد، با این دلیل امرار معاش کارگران را با مشکل مواجه می‌کند. نداشتن امنیت شغلی اولین مساله‌ای‌ست که مشکلاتی برای جامعه کارگری در پی دارد.

وقتی وانتی می‌ایستد و د‌ه‌ها کارگر به سمت آن می‌دوند. راننده یک کارگر ساده می‌خواهد اما در این بین کورسی به پا می شود و به قول معروف هرکس  زبر وزرنگ بود  خود را  به پشت وانت انداخته و می گوید برو...  وتازه ماجرا شروع می شود و کارفرما  می گوید که من فقط یک نفر احتیاج دارم و از بین انها قویترین انتخاب می شود.....

ودر اخر حالا اگر شانس با کارگر یار بود و کارفرما ناخن خشک نبود شاید حقوق اش را بگیرد وهیچ تضمینی هم برای دادن  پول به نرخ روز نیست وشاید هم کار به دعوا کشیده شود البته لازم به ذکر است که کارفرمایانی محترمی هستند که نسبت به کارگر رئوف بوده و حق و حقوق این قشر زحمت کش را رعایت می کنند که خدا یارشان باد.

انتهای پیام/