به گزارش شمالغرب به نقل از چشمه لر،این زمین لرزه 6 ریشتری که در ساعت 16 بعد از ظهر اتفاق افتاد هرچند از لحاظ بزرگی در مقایسه با سایر زلزله های شدید شش ریشتر به بالا که در ایران زمین روی می دهند اهمیت زیادی نداشت ولی به لحاظ وضعیت ناهمواری های منطقه و نیز وجود خانه ها و سایر اماکن روستایی ساخته شدن از کاه و گل و کم داوم بودن و ساخته شدن اکثر آنها روی گسل و یا در نزدیکی آن ، خسارات و تلفات فراوانی به بار آورد که در آن زمان باعث شگفتی بسیاری از کارشناسان جهان و حتی مردم عادی در کشورمان از بالا بودن میزان خرابی ها و تلفات انسانی و دامی شد.

هر چند زمان به عنوان نعمتی بزرگ بر زخم خاطرات تلخ حوادث گوناگون و ناملایمات روزگار از سوی آفریدگار یکتا بر انسان ها ارزانی داشته شده است ولی گذشت زمان نباید عاملی در دچار شدن انسان ها به نوعی بی تفاوتی و بی احتیاطی در برابر حوادث تبدیل شود.

استان اردبیل هم مانند بسیار دیگری از نقاط میهن اسلامی ایران روی کمربند زلزله قرار دارد و بسیاری از سال خوردگان و میان سالان این دیار وقوع زمین لرزه های متعدد را در سال های گذشته به یاد دارند.

نزدیک شدن به دهم اسفند ماه امسال بهانه مناسبی است تا نسلی که در آن دوران به دنیا نیامده و یا کم سن و سال بودند و یا در زمان وقوع حادثه در اردبیل حضور نداشتند در جریان آن فاجعه طبیعی قرار گیرند.

در آن روز زمین دامنه های کوه 4811 متری سبلان در غرب اردبیل غرش کنان کینه چندین ساله خود را بیرون ریخت و با وقوع زمین لرزه ، ساکنان بسیاری از منازل و دیگر اماکن روستاها در زیر خروارها کلوخ ، سنگ و الوار مدفون شدند.

این زمین لرزه با 965نفر کشته ،و صدها نفر مصدوم ، ویرانی 23 هزار واحد مسکونی و تلف شدن ده ها هزار راس از احشام به همراه چندین میلیارد ریال خسارت به تاسیسات زیربنایی به عنوان یکی از سهمناک ترین حوادث طبیعی استان اردبیل در تاریخ ثبت شد.

آن رویداد دهشتناک ترین و غمبارترین حادثه طبیعی چند قرن اخیر در استان اردبیل بود به گونه ای که لحظه های ناخوشایند آن روزها برای بسیاری از مردم و مسوولان اردبیل ، خبرنگاران رسانه های گروهی ایرانی و خارجی و نیز نیروهای امدادی که از استان های همجوار به کمک زلزله زدگان شتافته بودند هرگز فراموش نمی شوند.

شامگاه غم انگیز آن جمعه را که روستاهای سبلان به تلی از خاک بدل شده و زوزه ی گرک ها با صدای پیچش بادها در آمیخته بود بازماندگان هرگز نمی توانند فراموش کنند.

اهالی روستاها سرعین که از وحشت حادثه هنوز به خود نیامده بودند و از سویی در اندوه کشته شدگان خود به سر می بردند به ناچار برای ادامه ی عملیات امداد ، گرم کردن خود و فراری دادن گرگ ها اقدام به آتش زدن چند حلقه لاستیک کهنه ی خودرو در کنار ویرانه ها کردند.

یک ساکن روستای می گوید : همه چیز در یک لحظه اتفاق افتاد و روستا از این رو به آن رو شد و ما که در دقایق اولیه از ابعاد حادثه بی خبر بودیم انتظار رسیدن سریع نیروهای امدادی به روستا را داشتیم.

وی گفت گفت : با گذشت ساعاتی متوجه گستردگی ابعاد زمین لرزه و ویرانی های گسترده ای که در چندین روستا برجای گذاشته است شدیم و روستای ما هم مانند سایر روستاهای آسیب دیده از کمک نیروهای امدادی از اردبیل بی نصیب نماند.

یکی از اهالی روستا هم در حالیکه اشک بر گونه های پرچین و چروک اش جاریست می گوید : در حالیکه دقایق زیادی از وقوع زمین لرزه سپری نشده بود تعدای از جوانان و نوجوانان روستا با شنیدن ناله های ضعیف بستگان خویش از زیرآوار دیوانه وار با انگشتان خویش در حال کندن خاک بودند ولی افسوس که دستان بی رمق آنان یارای انجام این کار را نداشت.

چندین ساعت پس از ترکیدن بغض زمین ، آسمان نیز دگرگون شد و ریزش برف و نفوذ موجی از سرما و بوران شدید ضمن ایجاد مشکلات زیاد در کار امداد رسانی ، گرفتاری های بازماندگان را دو چندان کرد.

به دنبال وقوع این زمین لرزه اکثر ساکنان منطقه به خصوص اهالی روستاهای دامنه سبلان که در گذشته به علت به وقوع نپیوستن حوادث طبیعی مهیب و ویرانگر از جمله زلزله در طول سال های متمادی هیچگاه به فکر ساختن منازل و اماکن دارای استحکام زیاد در برابر اینگونه حوادث نبودند با مشاهده عمق فاجعه به خود آمدند تا در سریعترین زمان اقدام به مقاوم سازی بناهایشان کنند.

در طی سال های گذشته اکثر نقاط استان اردبیل به نوعی شاهد بروز زلزله های خفیف و متوسط بوده اند

مشاهده ها و تجربه ها در این 18 سال گذشته نشان می دهند که در اکثر سالها از جمله در اسفند ماه زلزله های خفیف و متوسطی در منطقه اردبیل به وقوع پیوسته اند .

امسال نیز در حالیکه  12  روز به سالروز زلزله دهم اسفتد ماه 1375 باقی مانده بود زمین لرزه ای به بزرگی سه ریشتری درساعت 12 و 44 دقیقه روز سه شنبه و کانون وقوع آن را در عمق 10 کیلومتری زمین در این شهراعلام شد.

بر این اساس تداوم و سرعت دادن به بحث مقاوم سازی اماکن روستایی و حتی شهری و نیز آموزش های امدادی در استان امری ضروری به شمار می رود .