به گزارش شمالغرب به نقل از آران مغان، فرهنگ هر جامعه از قلب و اعماق آن می جوشد و نسل به نسل به آیندگان می رسد و همواره با گذشتگان دور و نیاکان آن جامعه سر و کار دارد.

فرهنگ هر جامعه موجودیت آن جامعه را تشکیل می دهد فرهنگی می تواند پابرجا بماند که مردمان آن جامعه سنت ها و اصالت خود را به باد فراموشی نسپارند.

در این میان منطقه مغان با قدمت چند هزار ساله دارای مردمانی اصیل با خصلت بارز مهمان نوازی ،دلیری و پایبند به عقاید مذهبی هستند.

منطقه مغان که متشکل از سه شهرستان پارس آباد، بیله سوار و گرمی می باشد مانند سایر نقاط کشور عید نوروز دارای مراسمات خاص خود است که تقریبا از 10 الی 15 روز قبل از رسیدن فصل بهار و جشن نوروز این مراسمات شروع می شود.

خانه تکانی توسط بانوان این مناطق، خرید شب عید، پختن شیرینی ها و غذاهای محلی مانند شیربرنج (سوت داش) و ... از مهمترین اقدامات قبل از عید در مغان است.

کاشتن انواع سبزه ها با این نیت که سبز نمودن سبزه ریشه کاشت در زراعت قطع نشود یکی دیگر از سنت های قبل از فرا رسیدن جشن نوروز در مغان است.

مراسم چهارشنبه سوری در مغان

در غروب آخرین چهارشنبه سال مراسمی همچون شب عید برپاست، در این شب طبق یک سنت دیرینه اهل خانه آتش روشن می کنند و همه اعضای خانه با سرور و شادی از روی آن می پرند و با هر پرشی جمله سرخی تو از من و زردی من از تو را بیان می کنند.

مردم این دیار بر این باورند شب چهارشنبه سوری، کسانی که مرادی دارند، برای تشخیص اقبال خود در سال جدید،پشت بام سه همسایه پنهانی فال گوشی نمایند و از گفتار آنها توفیق و ناکامی خود را حدس بزنند، از این رو خانواده ها در این شب سعی دارند حرف های خوب بزنند و فال گوشی دیگران را کور ننمایند.

در دیار مغان طبق یک سنت دیرینه بانوان تا قبل از چهارشنبه سوری کل نظافت خانه را به پایان می رسانند و در هیچ گوشه ای از خانه گرد و خاک باقی نمی گذارند تا مبادا چهارشنبه سوری به نشانی کثیفی به آنها تف بیندازد.

"تکم خوانی" آیین سنتی نوروز در مغان

تکم خوانی آیینی است به قدمت نوروز و یادگاری از آداب و رسوم نوروز که همواره در منطقه مغان به عنوان آیینی ماندگار و منحصر به فرد مورد توجه مردم بوده و با روش مخصوص توسط تکم گردانها به اجرا گذاشته می شده است.

این آیین سالیان دراز با آداب و رسوم کهن مردم مغان عجین بوده و همه ساله با فرا رسیدن عید نوروز، مردم به انتظار تکمچی می نشستند و انتظار داشتند که تکم چی، سمبل نشاط بهاری، آنها را برای استقبال از بهار آماده سازد.

تکم خوانی چند روز مانده به چهارشنبه سوری اجرا می شود.

مراسم "شال گردش" یا (شال سالاماق)

این سنت در مغان در شب عید برگزار می شود به طوری که عده ای از جوانان به عنوان شال گردش به پشت بام همسایگان می روند و شال خود را از نور گیر بام که همان"بانجه" نامیده می شود پائین می اندازند و هر خانواده ای بنا به همت و شایستگی خود تخم مرغ ،پول یا شیرنی برای آنها می بندد و به آنها می گویند"ال کیشه" خدا مرادت بدهد.

البته لازم به ذکر است با ساخت و سازهای جدید در شهر و تغییر نمای ساختمان ها این سنت بیشتر در محله های قدیمی و روستاهای اطراف شهر برگزار می شود.

بردن خوانچه برای نو عروسان

این رسوم برای نوعروسان که به تازگی به خانه بخت رفته اند یا که عقد نموده اند از شیرینی و لذت خاصی بر خوردار است.

زوج های جوان که اولین عید نوروز را در خانه خود آغاز کرده اند، منتظر آوردن خوانچه ای که از طرف خانواده های خود که به همین منظور تدارک دیده شده است، هستنند، خوانچه نو عروسان شامل چند طبق که طلای خریداری شده توسط پدر یا شوهر و انواع میوه ها، آجیل، شیرینی سنتی، پارچه های رنگی،تخم مرغ های رنگ شده و سفره هفت سین است.

انداختن گردو در آب در لحظه سال تحویل

موقع تحویل سال نو همه لباس های نو خود را به تن می پوشند و سر سفره هفت سین می نشینند.

در سفره هفت سین طبق یک سنت دیرینه، قرآن، آینه، چند عد تخم مرغ رنگی شده، مقداری آجیل و شیرینی، سیر، سرکه، سنجد، سمنو و کاسه ای آب که در آن دو عد گردو انداخته شده است وجود دارد.

در منطقه مغان مردم بر این باورند که هنگام تحویل سال نو زمین از این شاخ گاو، به شاخ دیگرش می غلتد و در نتیجه لرزشی ایجاد می شود که این دو عدد گردو در اثر این لرزش به هم می خورند.

در سفره هفت سین همچنین دو عدد شمع روشن می کنند، یکی به رنگ قرمز و دیگری آبی و در دو انتهای سفره هفت سین قرار می دهند.

اغلب مردم در این شب به منظور شادی ارواح امواتشان احسان می دهند.

در لحظه تحویل سال نو دید و بازدیدها آغاز می شود و خانواده ها ضمن سرکشی از بستگان و فامیل های خود، سراغ همسایگان که تازه یکی از اعضای خانواده خود را از دست داده اند رفته و ضمن همدردی، این عید را به آنها تبریک می گویند.