به گزارش شمالغرب به نقل از ایرنا از دانشگاه محقق اردبیلی ، این فوتوکاتالیست از مواد غیرسمی و دوستدار محیط زیست ساخته شده و تا حدود پنج بار قابلیت استفاده دوباره در فرایند را دارد و از نتایج این کار می توان در صنعت تصفیه آب و پساب استفاده کرد.

وجود آلاینده های سمی و خطرناک در محیط زیست و آب های آشامیدنی که منشاء آنها پساب صنایع مختلف است یکی از مشکلات عمده بوده و در میان روش های مختلف فوتوکاتالیست های مبتنی بر مواد نیمه رسانا به عنوان یک فرایند منطبق بر اصول شیمی سبز توجه گسترده ای به خود جذب کرده است.

استاد دانشگاه محقق اردبیلی گفت: فرایندهای فوتوکاتالیستی دو مشکل اساسی دارند که کاربرد آنها را در مقیاس بزرگ و صنعتی محدود کرده و شکاف انرژی زیاد فوتوکاتالیست های معمول مانع از جذب نور مرئی خورشیدی در آنها می شود.

دکتر عزیز حبیبی ینگجه افزود: از آنجایی که نور مرئی درصد بیشتری از نور خورشید را نسبت به فرابنفش دارد تخریب آلاینده ها توسط نور مرئی نسبت به تابش فرابنفش ارجحیت بیشتری دارد.

به گفته او ، جدایی فوتوکاتالیست از چرخه فرایند توسط دستگاه های فیلتراسیون و سانتریفیوژ اشکال دوم این روش است.

وی افزود: استفاده از فوتوکاتالیست تهیه شده در این کار پژوهشی به دلیل روش تهیه آسان و فعالیت بالای آن تحت تابش نور مرئی گزینه مناسبی برای از بین بردن آلاینده های موجود در محیط زیست و تخریب مواد رنگی آلی موجود در آب است.

وی اظهار کرد: سادگی روش تولید ، هزینه پایین مواد اولیه ، ویژگی غیرسمی و دوستدار محیط زیست بودن مواد استفاده شده در ساخت آن از مزایای استفاده از این فوتوکاتالیست است ، علاوه بر این به دلیل ویژگی مغناطیسی قابلیت بازیافت و استفاده مجدد را امکان پذیر خواهد کرد.

حبیبی ینگجه گفت: روش استفاده شده برای ساخت در مقیاس بالا و در دمای پایین به کار رفته و نیاز به هیچ گونه مواد افزودنی و یا مراحل آماده سازی ندارد لذا نتایج این طرح در تصفیه پساب حاصل از صنایع رنگرزی و تصفیه آب آشامیدنی کاربرد دارد.

در نهایت قابلیت استفاده از فتوکاتالیست تهیه شده در چند مرحله پی در پی در مورد نمونه بهینه بررسی شده است. در این کار از رودامین B به عنوان آلاینده رنگی مدل استفاده شده است.

دکتر عزیز حبیبی ینگجه عضو هیات علمی دانشگاه محقق اردبیلی و انیسه آخوندی دانشجوی دکترای شیمی فیزیک این دانشگاه در انجام این مطالعات همکاری داشته اند که نتایج آن در مجله Ceramics International به چاپ رسیده است.