به گزارش شمالغرب به نقل از آران مغان، برای اولین بار مجسمه ای نیم تنه منقش به چهره استاد شهریار روز گذشته در «میدان شهریار» پارس آباد واقع در خیابان فرودگاه به دانشگاه نصب شد تا مردم هنردوست این شهر در روزهای جدید سال نود و چهار به نظاره آن بنشینند.

سید محمدحسین بهجت تبریزی (زاده ۱۲۸۵ - درگذشته ۱۳۶۷) متخلص به شهریار (پیش از آن بهجت) شاعر ایرانی اهل آذربایجان بود که به زبان‌های ترکی آذربایجانی و فارسی شعر سروده است.^[۱] وی در تبریز به‌دنیا آمد و بنا به وصیتش در مقبرةالشعرای همین شهر به خاک سپرده شد.

شهریار در سرودن انواع گونه‌های شعر فارسی -مانند قصیده، مثنوی، غزل، قطعه، رباعی و شعر نیمایی- نیز تبحر داشته‌است. اما بیشتر از دیگر گونه‌ها در غزل شهره بود و از جمله غزل‌های معروف او می‌توان به «علی ای همای رحمت» و «آمدی جانم به قربانت» اشاره کرد.

اما سوای از نصب اولین مجسمه استاد شهریار در میدان شهریار پارس آباد، خود مجسمه سوژه ای شده برای مردم؛ چرا که پایه آن از پشت به آهن جوش خورده و میدان کوچک آن هم جای تعریف ندارد و بی ربط به نماد است، و اگر رهگذری در کنار این اثر تاریخی بایستد، بعلت کوچکی و پایین بودن ارتفاع مجسمه، این اثر در زیر شانه های او گم می شود؟!