شمالغرب - زارعی/ روزگاری بود همه با یک ضرب المثل قدیمی که می گفتند (پایان شب سیه سپید است) به قائله ای پایان می دادند. نمی دانم از کدامین شب به کدامین صبح پر امید دل ببندم فکر می کنم اصلا به انتظار صبحی نباشم بهتر است تا نور صبحی که هنوز نرسیده چشمم را اذیت می کند، باشم.
در همین سال های گذشته که ایام انتخابات مجلس کنونی از اون شور و شوق انتخاباتی و تبلیغاتی افتاده بود با چند تن از دوستانم در مورد برنامه های نماینده محترم که برای مردم شریف مغان عزیز داده بودند صحبت می کردیم در اغلب این وعده ها که داده بودند مشخص بود که این وعده ها جز شعار چیز دیگری نیست من کاملا در این جریان دوستانه که جمع خودمانی بود سکوت اختیار کردم و همه چیز را سپردم به دست زمان، در این چند سالی که از انتخابات می گذرد سوال من از دوستان هم قطار وکیل مان در مجلس این است که کدامین امتیاز را برای پیشرفت مغان به ارمغان آورده اند؟ یا کدامین وعده به سر خرمن واقعیت رسیده؟ آیا جواب این همه محبتی که این مردم در انتخاب شما انجام داده اند این همه بی مهری است؟
همه می دانند که مغان دریای ثروت است ولی بنده عرض می کنم مغان اقیانوس ثروت است که در راس این ثروت ادب است و ادب حکایت می کند وقتی حرف از پیشرفت می زنیم همه از نگاه اقتصادی به آن می نگرند ولی اینطور نیست ثروت بدون علم ریالی ارزش ندارد.
در این چند سال اخیر اکثر محققان و کارشناسان ارشد منطقه به دلیل ضعف مدیریتی که بر منطقه حاکم شده از منطقه نقل مکان کرده اند که بنده خود این حرکت را کاملا یک حرکت غیر اصولی می دانم و تایید نمی کنم ولی همه صلاح زندگی خود را بهتر از دیگران می دانند.
ما می توانستیم بجای الحاق مغان به منطقه آزاد ارس در جهت ایجاد دانشگاه بین المللی قدم برداریم که بهتر از الحاق جواب می داد و منطقه نیز پتاسیل این امتیاز را داشت و می توانست چندین پله از الحاق به منطقه آزاد تجاری بالاتر باشد، البته الحاق به منطقه آزاد ارس کاری ارزشمند بود که اگر به سرانجام می رسید سکوی پرش اقتصادی مغان به بازار کشورهای آسیای میانه و قفقاز می شد.
اما چرا منطقه مغان در این چند سال رو به فلاکت کشیده شده؟ چرا کشت و صنعت مغان که باید بعد از چندین سال به سود دهی می رسید به مرز ورشکستگی رسیده؟ چرا جاده های ورودی و خروجی شهرستان پارس آباد که در این چند سال اخیر بیشترین تصادفات استان اردبیل را به خود اختصاص داده، بدون پیشرفت فیزیکی به حال خود رها شود؟ چرا با گذشت بیش از دو سال از تعریض باند فرودگاه شهرستان پارس آباد این فرودگاه باید مورد بی مهری مسئولان قرار گیرد؟
چرا وقتی مسئولان استانی به مغان که می رسند از کمبود بودجه و نداشتن اعتبار صحبت می کنند، آیا برای سایر مناطق استان از جمله اردبیل، مشگین شهر، خلخال، نمین، سرعین و... اعتبار جداگانه ای لحاظ می شود؟  آیا پارس آباد، بیله سوار، اصلاندوز و جعفرآباد از توابع استان اردبیل نیستند؟ چرا دولت برای این منطقه تدبیری نمی اندیشد؟
آیا این پسرفتها از برنامه های دولت برای منطقه مغان است؟ چرا نمایندگان استان در مجلس شورای اسلامی وقتی از جایی ناراحت هستند به جان مردم مغان می افتند و از سرمایه های این مردم مظلوم ولخرجی می کنند؟ چرا شهرستان ما آسایش سیاسی ندارد؟ چرا شهرستان پارس آباد، فرماندار، بخشدار مرکزی، معاون فرمانداری و... ندارد؟ در حالی که این مردم به دولت ثابت کردن که پشتیبان دولت اعتدال هستند چرا دولت تدبیر و امید در این رابطه کاری انجام نمی دهد؟
ما مردم دشت زرخیز مغان به استاندار عزیزمان می گوییم که از مغان به ویژه پارس آباد حمایت کرده و کاری کنید که استعدادهای مغان شکوفا شود، از این منطقه حمایت کنید تا استان اردبیل جان تازه ای به خود بگیرد.
آقای استاندار، مردم مغان همیشه ثابت کردن که پشتیبان دولتمردان استانی هستند این بار نوبت شماست که برادری خود را نسبت به این منطقه ثابت کنید.
و در پایان باید بگویم، آقای استاندار، پارس آباد مغان نفس های آخرش را می کشد به داد این شهرستان مرزی برسید، نگذارید این شهرستان که از سوء مدیریت ضربه مهلکی به خود دیده بیشتر از این متضرر نشود.
یادداشت فوق مربوط به خدابخش زارعی از شهروند مغان است که برای آران مغان ارسال شده و این سایت خبری صرفا آن را بازنشر کرده است.