به گزارش شمالغرب به نقل از سیفار، نامه یا به عبارتی دردنامه آقای معظمی به محضر رهبر معظم انقلاب و سخنگوی محترم دولت را در ادامه مطلب ملاحظه بفرمائید.

نقشه ترسیم شده توسط استانداری اردبیل

نقشه ترسیمی توسط ناصر معظمی کارشناس ارشد حقوق تجارت بین الملل و مشاور فرماندار قبلی گرمی مغان در امر منطقه آزاد

محضر با سعادت و با برکت مقام معظم رهبری حضرت آیت ا... خامنه ای

با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد ، احترامأ بعرض شریف میرساند علی رغم دستورات حضرتعالی در جریان سفر سال 79 به شهر محروم و مرزی مغان (گرمی) و تاکید به مسئولان مملکتی برای مشاهده محرومیت این شهر و توجه به فقرزدائی آن، متاسفانه در طول مدت گذشته نه تنها هیچ مسئول کشوری و استانی برای رفع فقر و محرومیت گرمی از جانب دولت، هیچگونه اشتغالی ایجاد نکرده بلکه اکثر خانواده هایی که به استقبال معظم له آمده بودند از دست فقر حاکم مهاجرت کرده و عده ای از آنان نیز از فرط فقر راه اجیر شدن برای قاچاق مواد مخدر را انتخاب که چهل و یک تن نیز اعدام فقرشده اند.

از سیصد و سی و سه روستای این شهرستان بیست روستا بدلیل مهاجرت همه اهالی از نقشه جغرافیا حذف و با خاک یکسان گردیده است و اکثر روستاها تخلیه که در بعضی از آنها فقط چند خانواده زندگی می کنند . بلا استثناء تعداد قبور تمامی روستاها چندین برابر تعداد نفوس آنهاست. برای رویت فقر و مشاهده موارد عرایض بنده نیازی به رؤیت نقاط دوردست نیست .

طبق آمار رسمی هفتاد درصد اهالی تحت حمایت کمیته امداد هستند و این نهاد بودجه ای برای بقیه نیازمندان ندارد. فرماندار و امام جمعه شهر بیش از آنکه به امورات تعریف شده خود برسند پذیرا و جوابگوی این نیازمندان هستند.با این توصیف امروز مسئولان مملکتی برای مشاهده خرابه شام ، میتوانند به گرمی تشریف بیاورند.

شاید در نظر اول اعدامها ربطی به موضوع بحث نداشته باشد اما حداقل از دو منظر این معضل مستقیمأ با فقر حاکم بر این شهر مرتبط است;

اول از این جهت که دولت محترم در طول عمر سی و هفت ساله خود بر خلاف وظایف و تکالیف خود در اصول قانون اساسی  برای اهالی این شهراشتغال ایجاد ننموده و در نتیجه ی این بی توجهی چند برابر نفوس فعلی این شهرستان مهاجرت نموده اند و کسانی هم که مانده اند توان مالی مهاجرت را نداشته اند و آنهایی هم که راه خلاف اجیری برای قاچاق را انتخاب کرده اند از فرط فقر فاحش این شهر به این منجلاب گرفتار شده اند که تقصیر اصلی  آن را از این جهت میتوان بر عهده دولت انداخت که در خصوص اشتغال اهالی این شهر در مقایسه با دیگر شهرهای کشور حداقل عدالت را رعایت نکرده است.

ثانیآ ، این شهر محروم با 93 کیلومتر مرز بین المللی که موقعیت دروازه تجارت بین الملل اروپای شرقی را دارد میتوانست بجای دبی نقش بزرگترین مرکز ترانزیت و تجارت بین الملل کشور را بازی کند که باز در نتیجه بی توجهی دولت محترم بجای استفاده بهینه از ظرفیت آن، به محلی برای سوء استفاده قاچاقچیان ترانزیت بین المللی مواد مخدر تبدیل گشته است.

 در دهه هفتاد که از مرز گرمی انتقال کالاهای ایرانی به آنسوی مرز بصورت غیر قانونی صورت میگرفت . شرکتهای صادراتی در این شهر، که کالاهای صادراتی توریستهای وارده به گرمی را تجمیع و از طریق گمرکات قانونی به آذربایجان و روسیه و گرجستان صادر مینمودند،  یکی از این شرکتها چندین نفر از اهالی بیکار این شهر را بکار گمارده و فرد امینی را بعنوان مدیر حسابداری خود انتخاب و بعلت حسن شهرت خانواده همین فرد تمامی اختیارات خود از جمله چندین میلیون دلار اسناد صادراتی را به همین فرد امین محول کرده بود. که با تشدید انسداد مرز گرمی از سوی دولت جمهوری آذربایجان ، شرکتهای مزبور منحل و تمامی مدیران و اکثریت کارکنان مهاجرت نموده و تنها چند نفر که امکان مهاجرت نداشتند باقی مانده و بیکار شدند.

 بدنبال تبدیل این مرز به محلی برای ترانزیت بین المللی مواد مخدر، متاسفانه در این راه تابحال چهل و یک نفر اعدام قاچاق گردیده که یکی از این اعدامیان همین شخص امینی بوده که بیکار بوده است. عقل و منطق حکم میکند که انتخاب راه خلاف قاچاق از سوی چنین شخصی که تربیت یافته خانواده مذهبی و معتقد بوده بعید بنظر برسد مگر اینکه فقر فاحش این شهر چنین شخصی را منحرف و به بازی با آبروی خانواده و سرنوشت خود سوق داده باشد.

در اعتقاد و مذهبی بودن این خانواده همین نکته کفایت میکند که برادر بزرگ ایشان، رزمنده هشت سال دفاع مقدس و همرزم و همسنگر شهید مرحمت بالازاده بوده و شهید بالازاده زمانی که به گرمی می آمدند در خانه این خانواده اقامت میکردند. و برادر بزرگتر همین اعدامی نیز باز رزمنده دفاع مقدس و از نیروهای اطلاعات عملیات لشکر سی و یک عاشورا و از همرزمان شهید باکری بوده است. که هر دو عزیز با حقوق ناچیز معلمی زندگی آبرومندی دارند اما آنکه شغلی و حداقل درآمدی در این شهر فقیر نداشت به چنان سرنوشت تلخی دچار شد .

نتیجه اینکه قصور و بی عدالتیهای دولت در خصوص فقر و فلاکت این شهر با هیچ اصولی قابل توجیه نیست. مردمی که در روزهای سخت دولت، همزمان با حراست از مرزهای شمالی کشور بیشترین رزمنده دفاع مقدس را در بین شهرهای آذربایجان راهی جبهه های جنوب و غرب نموده اند شایسته اینگونه بی عدالتی و بی توجهی از سوی دولت نیستند.
       
بجهت رفع فقر و محرومیت از چهره گرمی نظر به موقعیت بی نظیر این شهر در خصوص تجارت بین الملل ایران، بعنوان دروازه متقابل روسیه و اروپای شرقی با ممالک جهان و حلقه اتصال آوراسیا ، در شهریور نودوسه طرح توجیهی خود در خصوص تبدیل این شهر به منطقه آزاد را که تنها راه جبران بی توجهی عمر دولت است بعرض آن مقام معظم رسانده بودم ، ضمن تشکر از نهاد تحت امر که دستوراتی را در تعقیب موضوع بعنوان ریاست جمهوری صادر فرموده بودند خوشبختانه دولت محترم  کلیات ایجاد مستقل منطقه آزاد شمال استان اردبیل را تصویب نموده و تعین مکان یابی آنرا به عهده استاندار محترم اردبیل واگذار نموده اند.

نظر به اینکه تا بحال از موقعیت بی بدیل ترانزیت بین الملل ایران استفاده کافی نشده است و منطقه مغان بجهت نزدیکی به روسیه تنها نقطه ای است که میتواند مکمل تجارت و ترانزیت بین الملل کشور باشد  و از طرفی اصل اولیه و اساسی در موفقیت اینگونه طرح بین المللی مکان یابی صحیح آنست ، متاسفانه استانداری محترم اردبیل در اجرای این طرح ،  نقشه ای را به دولت تقدیم نموده بیشتر ضرب المثل " لقمه را از پشت گردن بر دهان گذاشتن "را تداعی میکند که در آن بجای شهر مرزی گرمی ، با ایجاد سیصد کیلومتر راه از طریق تخریب اراضی زراعی و محیط زیست حاشیه شهرستان مغان ، شهر سرعین را با اتصال به بیله سوار به عنوان محور منطقه آزاد در نظر گرفته  است.

میتوان طرح استاندار را که در آن اراضی زراعی و محیط زیست مغان فدای سرعین شده است را ظلم و خیانت آشکار در حق اهالی محروم مغان (گرمی ) دانست که ما اهالی شهرستان مغان به هیچ عنوان اجازه اجرای این ناعدالتی را نخواهیم داد . از بعد کارشناسی نیز نقشه ارائه شده دارای ایرادهای اساسی است که هیچ بیسوادی نیز نمی تواند آنرا قبول نماید.

طرح جناب استاندار جز تضیع اهمیت این طرح عظیم، از بعد علمی و اقتصادی نیز بهیچ عنوان نمی تواند اهداف اقتصادی دولت جمهوری اسلامی را تآمین کند. چرا که در قانون سازمان مناطق آزاد کشور ، منطقه آزاد تحت دو عنوان تجاری و صنعتی تعریف شده اما استانداری اردبیل این طرح را بر محور گردشگری که جنبه تجارت خارجی آن نیز در سرعین خواهد بود تعریف نموده اند در حالیکه منطقه آزاد گردشگری در خصوصیت بین المللی خود تعریف خاص خود را دارد که آزادی بدون استتار بدن و آزادی جنسی از اصول اینگونه منطقه محصور بوده که اجرای آن در قالب فرهنگ ما قابل تحمل نخواهد بود. در غیر این معنی ، تردد هر ایرانی و خارجی در هر ساعت از شبانه روز هم اکنون نیز آزاد بوده و اتفاقأ با تبدیل سرعین به منطقه آزاد و حصار آن ، علاوه بر تأدیه هزینه ورودی ،آزادی فعلی نیز با نظارت گمرک و پلیس محدود خواهد شد.

از بعد تجارت بین الملل نیز بدون آنکه توجیهات غیر منطقی طراحان آنرا برآورده کند و بدون آنکه در پذیرش توریست از آنسوی مرز موفق باشد بعلت نزدیکی به دیگر شهرهای پرجمعیت کشور به محلی برای واردات حتی بمراتب شدیدتر از کیش تبدیل خواهد شد. علت بر اینکه اتباع جمهوری آذربایجان امروز نیز برای ورود به ایران نیازی به ویزا نداشته و در خصوص آزادی ورود به سرعین با کوچکترین مانعی مواجه نبوده و در شرایط مساوی با اتباع ایرانی قرار دارند. در چنین شرایط مساوی طبق آمار گردشگری اردبیل سالانه هشت میلیون مسافر وارد سرعین میشوند در صورتیکه مسئولان استانی بهتر از همه میدانند که در بیست و پنج سال گذشته که مرز جمهوری آذربایجان باز شده است هنوز یک نفر از اتباع کشور های آنسوی مرز صرفأ برای آبتنی در سرعین وارد ایران نشده است.

از زاویه دیگر ، با ایجاد منطقه آزاد در سرعین بنظر میرسد سالانه بیست میلیون مسافر داخلی به این منطقه مسافرت کنند، در مقایسه با کیش که فقط چند صد هزار نفر مسافر ایرانی که سالانه سه - چهار میلیارد دلار فقط واردات مسافری دارند ، ضربه واردات بیست میلیون نفر از طریق سرعین بدون اینکه صادراتی داشته باشد یا بتواند در تصاحب بازار روسیه موفقیتی داشته باشد اقتصاد و تولید کشور را فلج خواهد کرد .

البته مخالفت بنده بدلیل تبدیل سرعین به منطقه آزاد گردشگری نیست بلکه مخالفت و اعتراض بنده به خیانت در حق مظلومیت اهالی شهرستان مغان و با کاربری های تعریف شده در طرح استانداری است که در ظاهر امر سرعین را برای گردشگری و دشت مغان را برای کاربری زراعی علم نموده اند اما اهداف اصلی طراحان آن جز تبدیل سرعین به مرکز تجارت و واردات و اجرای حصه صنعتی آن در اراضی مغان نیست که هر دو اشتباه محض است. آقایان منتظر تصویب آن در مجلس هستند تا به غیر قابل توجیه بودن اجرای کامل طرح اذعان ، و با حصارکشی محدوده ای از سرعین اهداف خود را عملیاتی کنند چرا که بهتر از همه میدانند امکان اجرای کامل نقشه مطروحه خود محال میباشد.

اگر قسمتی از اراضی زراعی مغان نیز با کاربری صنعتی در داخل محدوده طرح استانداری قرار گرفته آنهم با اطلاع و اقدام بموقع فرماندار محترم مغان بوده و گرنه در اولین نقشه استانداری فقط جاده مرزی به بهانه رینگ اتصال، آنهم بدلیل اینکه از لحاظ قانونی بتواند سرعین را به بیله سوار وصل کند منظور گردیده بود که در اصل جز بهانه ای برای ساکت کردن اهالی بی اطلاع شهرستان مغان نبود.

از آنجا که عقب ماندگی اقتصادی مملکت ما در نتیجه این نوع تفکرات غیر منطقی است بر خود وظیفه میدانم بعنوان مرزبان اقتصادی و خدمتگزارگمرک ایران که سابقه مسئولیت و نقطه یابی برخی گمرکات غرب کشور را نیز تجربه کرده و از نزدیک بصورت عملی در خصوص بازارکشورهای هدف تحقیقات علمی انجام داده ام، ایرادهای نقشه مطروحه توسط استانداری محترم  و راهکار کارشناسی  را در سی و پنج ورق ضمیمه تقدیم داشته و در جهت حسن اجرای طرح ، آمادگی کامل خود جهت هر گونه همکاری با دولت محترم اعلام میدارم.

صرف نظر از کاربریهای تعریف شده برای پارس آباد و بیله سوار و مشکین شهر و سرعین ،معتقدم که شهر گرمی مناسبترین محل برای مرکزیت تجارت بین الملل منطقه آزاد بوده و هیچ نقطه دیگری از شهرستان مغان نمیتواند از بعد کاربری تجاری و شهرسازی نقش گرمی را ایفاء کند چرا که ایجاد و احداث تأسیسات و ساخت و سازها هرچه از شهرگرمی بطرف مرز و در سمت شمال آن منظور گردد اراضی زراعی حاصلخیز را که قابلیت تبدیل به آبی را دارند تهدید خواهد کرد و هر چه از گرمی بطرف جنوب کشیده شود از مرز فاصله پیدا کرده و نمیتواند در پذیرش مشتریان روسی مثمر ثمر واقع شود. ضمن اینکه برای ورود جنوب شهر هیچ راهی جز عبور از داخل شهر گرمی نیست. فلذا برای اجرای جنبه ترانزیت و تجارت بین الملل و صادرات این طرح در گرمی ، شخصأ آمادگی خود را با تشکیل کنسرسیومی از شرکتهای خارجی و با ارز منشأ خارجی برای انعقاد قرارداد سرمایه گذاری BOO اعلام و طرح خود را طبق سند ثبتی شماره 139492351522000006 تضمین و بعد از انقضاء مهلت معافیت قانونی منطقه آزاد ، یک میلیارد دلار اجاره بهاء سالیانه پیشنهاد می نماید. امیدوارم مقامات اقتصادی مملکت عقلانیت و فرصت و منافع و سرنوشت اقتصادی مملکت را فدای تعصبات منطقه ای و تصمیمات غیر منطقی عده ای زیاده خواه نکنند. فلذا قضاوت حضرتعالی در خصوص نقشه مطروحه توسط استانداری محترم اردبیل و عواقب آن و دخالت در سرنوشت اقتصادی کشور ،مورد تقاضاست.

با تشکر/ناصر معظمی - کارشناس ارشد حقوق تجارت بین الملل